یاران امام


ماه رجب وارد شد. ماه رجب ماه توجه به خدا و عبادت است.

این ماه مقدمه­ اى براى ماه هاى شعبان و رمضان است. اگر کسى در ماه رجب انس با خدا را تا حدى تجربه کند براى ماه شعبان که بسیار فضیلت دارد آماده خواهد شد.

پس ماه رجب ماه مبارکى است و با ماه جمادى الثانى یکى نیست و باید بین این دو ماه فرق بگذاریم.

ماه رجب را در نماز و دعا و ذکر خود از ماه قبل بهتر بدانید. اگر در قبل عمل مستحبى بجا مى­ آورید الان بیشتر بجا آورید و اگر نمى ­آورید آغاز کنید.

***


حرکت به سوى کمال:
شما جوان هستید. از نیروى جوانى استفاده کنید و از لحاظ معنوى و مادى خود را بسازید از لحاظ معنوى متعبد شوید. احکام اسلامى واجب و مستحب و دستورهاى پروردگار را نصب العین خود قرار دهید و از لحاظ مادى خود را ساخته، مهارتهاى لازم را فرا گیرید.

دعاى ماه رجب:

دعا، فرض ماه رجب است؛ زیرا که ماه رجب ماه خدا، توجه به خدا، ذکر خدا و ماه دعا و زیارت است و این ماه اعمال زیادى دارد. 

دعاى «یا من ارجوه لکل خیر» از ادعیه ه­ایی است که مستحب است بعد از هر نماز واجبى در این ماه خوانده شود. این دعا به دو نوع مى ­تواند خوانده شود یک نوع خواندن با توجه به مفاهیم عالیه و یک نوع بدون توجه به مفاهیم عالیه و مضمونات بسیار مهمش که چه بسا اثرى در وضع انسان به وجود نمى­ آید ولى در نوع اول هر مرتبه ­اى که دعا خوانده مى­ شود انسان یک قدم به خدا نزدیک مى شود.

این دعا یک نوع تضرع و عبودیت است «یا من ارجوه لکل خیر و آمن سخطه عند کل شر یا من یعطى الکثیر بالقلیل یا من یعطى من سئله یا من یعطى من لم یسئله و من لم یعرفه تحننا منه و رحمة اعطنى بمسئلتى ایاک جمیع خیر الدنیا و جمیع خیر الاخرة و اصرف عنى بمسئلتى ایاک جمیع شر الدنیا و شرالاخرة فانه غیر منقوص ما اعطیت و زدنى من فضلک یاکریم».

«یا من ارجوه لکل خیر»: در هر کارى که خیر است امید ثواب داریم، یک نگهبانى، یک نماز، یک حرف راست، یک عمل خیر و هر چیزى که خدایى است امید ثواب در آن عمل را داریم.

حلم خداوند:
«و آمن سخطه عند کل شر»: هر کار بدى که انجام مى ­دهیم از سخط او خودمان را در امان مى­بینیم. آیا چنین نیست؟ ترس نیست این، یک درس است. من خود را از غضب او در هر شرى در امان مى ­بینم. براستى این دو کلمه خودش یک مناجات است یعنى تو حلم مى­ کنى، صبر مى­ کنى، عجله در عذاب نمى­ کنى، این عظمت الهى و خصوصیات بنده را بیان مى­کند.

کرم خداوند متعال:
«یا من یعطى الکثیر بالقلیل»: اى کسى که زیاد را در مقابل کم مى ­دهى. بله مجاهدات این ملت از جمله مظلومیت امام و خون شهدا و فداکارى ایثارگران و صبر و استقامت در مقابل شدائد بوده است که اکنون دنیا را مقابل هم قرار داده که مثل سگ و گربه به جان هم افتاده ­اند. براستى کار ما در مقابل این ثواب خدا خیلى کم است.

«یا من یعطى من سئله»: اى کسى که به هر کسى از هر چیزى که مى­ خواهد مى­ دهی. البته دعا هایى که مصلحت است. بناى آفرینش این است که او هر آنچه بنده بخواهد به او مى­ دهد ولو اینکه خودش یادش نباشد. باید توجه داشت که دیر یا زود دارد ولى سوخت و سوز ندارد. بعضى مى ­گفتند هر چه دعا مى­ کنیم رژیم منحوس پهلوى از بین نمى­ رود، من مى ­گفتم دعا وقت اجابت دارد، باید صبر کنید تا وقت اجابت آن برسد و دیدید که وقتش رسید.

عطاى نعمت بدون درخواست:
«یا من یعطى من لم یسئله»: اى کسى که عطا مى ­کنى به هر کس آن چیزى را که قبلا تقاضاى آن را نکرده بوده است. وقتى ما به دنیا آمدیم مثل این نوزادان آیا ما از خدا شیر خواستیم؟ ولى خدا به ما عطا کرد، بلى خدا نعمت عطا مى ­کند در حالى که بنده درخواست هم نکرده است.

عطاى خداوند به ناسپاسان:
«و من لم یعرفه»: و به کسانى مى­ دهد که او را نمى­ شناسند مثل کفار و بى­ دینان که از منطق نسبت به شناخت خدا بى­ بهره­ اند.

«تحننا منه و رحمة»: از روى محبت و رحمت مى ­دهد.

بهترین دعا:
«اعطنى بمسئلتى ایاک جمیع خیر الدنیا و جمیع خیر الاخرة»: من تو را مى­ شناسم و از تو مى­ خواهم به من به خاطر سؤالم و درخواستم جمیع خیر دنیا و جمیع خیر آخرت را عطا کن. شما خیلى چیز ها را که فکر مى ­کنید خوب است خدا نمى ­دهد. بعضى از نعمت ها، پول ها و ثروت ها و مقام ها براى انسان مضر است خدا مى ­داند براى هر کسى چه چیزى خیر است و اگر شما خیر را بخواهید صحیح است بگویید بار الها به ما خیر عطا کن و من نمى­ دانم خیرم کدام است.

«واصرف عنى بمسئلتى ایاک جمیع شر الدنیا و شرالاخرة» از سر من همه بدی ها و شرهاى دنیا و آخرت را دور کن.

«فانه غیر منقوص ما اعطیت» توانایى و قدرت خزائن الهى بى­ نهایت است، اشکال از بنده و شماست، ما کوچکیم و تنگ نظریم، به راستى با خدا باید چنین سخن گفت: «و زدنى من فضلک یا کریم» و اى بخشنده بیش از این از فضلت بده.

این جا دعا تمام شد و این جا که دست به صورت مى­ گیرى یعنى نهایت تضرع و ذلت خود را نشان مى­ دهى. حضرت دست به محاسن مى­ گرفتند و اشک از چشمانشان مى ­ریخت: «یا ذاالجلال و الاکرام یا ذا النعماء و الجود یا ذاالمن و الطول حرم شیبتى على النار» تن مرا، ریش مرا، وجود مرا بر آتش حرام کن. اگر خدا همه نعمت ها را بدهد ولى بر آتش حرام نشویم اثرى ندارد. اگر شما این ها را روزى پنج بار بخوانید به خدا نزدیک مى­ شوید.

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی